Het is aardedonker buiten als we aan tafel gaan. Onverwachts eten mijn man en ik vanavond samen. Onze zoon heeft het deksel van de pannen gelicht en terstond besloten buiten de deur te gaan eten. Zijn specialisme autisme noopt hem wel vaker tot zulke impulsieve beslissingen. Steevast eet hij dan bij een vriend van ons, enkele huizen verderop. Op de tafel, zo’n grote ovale die vanaf het moment van aflevering al te groot bleek omdat we onder het eten van alles aan elkaar moeten doorgeven, ligt een magazine met uitvaartideeën. “Wat is jouw uitvaartstijl” lees ik op de cover, “Doe de test” en “Zo wordt het de uitvaart die jij wilt”. Dit is mijn kans denk ik nog en ik begin het gesprek.
Lees verder...