zoeken
knop: zoek
Home/

plaatje: Zeemansgraf

Zeemansgraf

plaatje: bulletOok in het geval dat iemand op een schip overlijdt, geldt dat de wens van de overledene bepalend is voor wat er met het lichaam gebeurt. Indien er geen wilsbeschikking bekend is, wordt het lijk teruggebracht naar het land van herkomst van de overledene. Er zijn wel eisen voor de manier waarop het stoffelijk overschot bewaard dient
te worden. Kan aan deze voorwaarden niet worden voldaan, dan zal het lijk overboord gezet moeten worden.
Dat mag niet eerder dan 36 uur na het overlijden. Alleen als dat de gezondheidstoestand aan boord in gevaar zou brengen, mag het lijk eerder overboord. Maar tegenwoordig zijn de transportmiddelen zo snel dat de noodzaak een lijk overboord te zetten nauwelijks voorkomt.

Voor zeemansgraf naar Engeland

In Nederland is het zeemansgraf niet toegestaan. Wie dat toch wil, zal moeten uitwijken naar landen waar het wel is toegestaan. Dat kan bij voorbeeld in het Verenigd Koninkrijk. Daar zijn op vier plaatsen uit de kust van Schotland en Engeland troggen aangewezen voor zeebegrafenissen. Op deze plaatsen is de zee meer dan 300 meter diep. Daar mag niet gevist worden en dat wordt ook echt door de milieudienst gecontroleerd. In het Verenigd Koninkrijk komt een zeemansgraf ongeveer 25 tot 30 maal per jaar voor. Een firma, de Britannia Shipping Company for Burial at Sea, levert zo`n twee keer per maand geheel verzorgde zeebegrafenissen voor 2700 pond.

Voorwaarden

Overigens is een zeebegrafenis wel aan bepaalde voorwaarden gebonden. Zo wordt de overledene geplaatst in een massief houten kist. Die moet verzwaard zijn met minimaal 100 kilo, ten minste 12 gaten van 20 mm aan elke zijde hebben en met twee stalen banden afgesloten worden om te voorkomendat de kist door de klap van de tewaterlating uiteenvalt. De overledene krijgt een plastic band met identificatie om arm, been en nek met daarin een code geperst.

Na het overboord zetten zakt de kist in de trog. Na ongeveer twee jaar is de overledene volledig geskelleteerd. Ook in Portugal is een zeemansgraf wettelijk mogelijk, al is het daar nooit voorgekomen met buitenlanders. Verder is het mogelijk in Zuid-Afrika, rond Kaap de Goede Hoop, en in sommige Amerikaanse staten die grenzen aan zee. Een overleden Nederlander zou dus eerst vervoerd moeten worden naar het buitenland. Daarvoor moeten verschillende formaliteiten vervuld worden. Meestal gebruikt men hiervoor een lijkenpas, een zogenaamd laisser-passer, maar deze is voor transport naar Engeland niet verplicht. Het document wordt afgegeven door de burgermeester van de gemeente van overlijden en is een verzoek om de overledene vrijelijk en zonder belemmering te laten passeren.